Focus op kwalitijd

Onlangs kreeg ik voor mijn verjaardag van een paar werkcollega’s een boek over tijd. Niet dat ik werk, maar socializen met een paar collega’s kan ook en daar is dan altijd wel ergens een momentje tijd voor. Mooi dat er mensen in mijn omgeving zijn die met compassie met me meegaan op de lastige route die ik afleg tijdens het ongeneeslijk ziek zijn. Het onderwerp tijd houd me namelijk bezig. Het cadeau was het boek “Tijd te kort | tijd genoeg” van Margriet Sitskoorn. Ik heb het inmiddels met interesse uitgelezen en raakte geïnspireerd door sommige passages en onderwerpen in het boek. Het boek gaat in op kloktijd en belevingstijd, objectief en subjectief. Keuzes maken voor kwantiteit of kwaliteit.

En bijvoorbeeld over het tijdsperspectief op het verleden, heden en de toekomst en de keuzes die een persoon maakt vanuit de eigen beleving daarvan. Op basis van de beschrijving van de verschillende tijdsperspectieven kon ik mezelf wel ongeveer plaatsen. Er was ook een verwijzing naar een online test om daar achter te komen. Nieuwsgierig geworden heb ik de test gedaan en de uitslag bevestigde mijn inschatting. Ik handel vanuit een positief perspectief uit het verleden. Dat herken ik goed. Al zit er in het laatste anderhalf jaar ook een behoorlijk stuk negatieve beleving, toch kijk ik positief terug op wat ik allemaal in mijn leven heb gedaan en beleefd. En dat laatste stuk van mijn leven zal dat positieve er ook niet uitkrijgen. Dat gaat niet lukken. De ratio van ruim zestig jaar positieve ervaringen gaat het niet afleggen ten opzichte van de emotionele en rottige momenten die ik nu soms heb. Dat zijn de dagen die ik snel weer wil vergeten.
Het heden bekijk ik vanuit een holistisch perspectief.

En dan: het positieve tijdsperspectief op de toekomst komt het meest duidelijk in mij naar voren; dat blijkt ook uit de test. Ik was en ben vandaag altijd bezig met dingen voor morgen, overmorgen, volgende week, volgend jaar of nog later. Ik keek vaak (ver) vooruit. Ik had veel dromen en plannen voor later. Optimistisch, ambitieus en de glazen altijd half vol.

En bij dat laatste tijdsperspectief zit dan nu ook wel de meeste pijn en het verdriet. Die toekomst bij mij is als een kaartenhuis in elkaar gezakt met een heel ander perspectief dat ik nog niet goed een plek kan geven. Het vraagt om een (lastige!) omslag in mijn denken en anders omgaan met mijn tijdsperspectieven. En ik zal meer moeten overgaan van kloktijd naar belevingstijd. Daarbij meer vanuit het heden leven en handelen in plaats vanuit het toekomst-tijdsperspectief. Dat is geen eenvoudige opgave, maar ik realiseer me dat het gaat helpen: focus op kwalitijd.

Ʀ 2022/51