Veerkracht

Er zijn van die datums die ik niet vergeet, zoals de geboortedatums van mijn kinderen. Onlangs was een van de kinderen jarig. Was 35 jaar geworden. Bij de opstart van de dag aan de keukentafel dacht ik onwillekeurig even terug aan 1995 toen ik zelf die leeftijd had. Het jaar ervoor was de jongste geboren, een van de kinderen zat dat jaar voor het eerst op de basisschool en de oudste werd een tiener. Een gezin met vier kinderen, overdag werken aan een groot automatiserings- en logistiek project, actief in de lokale politiek/gemeenteraad in de plaats waar ik destijds woonde en begonnen aan een bedrijfskunde studie bij de Universiteit van Nijmegen. Met nog andere activiteiten en mijn hobby’s paste dat in die periode in een actief leven.

In 1995 heb ik me nooit gerealiseerd dat ik wat betreft mijn eigen timeline toen al over de helft zat. Uiteraard kwam dat niet bij me op, maar met de kennis en situatie van nu…… En die gedachte emotioneerde me daar dus ’s ochtends zittend aan de keukentafel. Ik werd er verdrietig van. De energie die ik nu heb, is ‘by far’ niet de energie die ik eerder had. Om over de resterende periode na nu nog maar even niet te denken.
Ik ben dankbaar voor de energie, gaven en talenten die ik bij mijn kinderen zie en ervaar. En het zijn niet alleen de geboortedatums waar het om gaat, ik ben enorm trots op wie ze zijn. Iets wat meerdere ouders zullen herkennen. En ik gun ze een betere timeline dan mezelf.

Mijn opstart van een dag bevat met dergelijke mijmeringen wel eens zo’n pechvogel moment. Wanneer ik wat energie heb en wat bezig ga, is die vogel gelukkig wel weer gevlogen. Misschien zijn het de ervaringen van de lange schaatstochten in de winter en het hardlopen voor een halve of hele marathon? Die hebben me geleerd de mentaliteit van het niet opgeven steeds weer de boventoon te laten voeren op momenten dat ik stuk zat, de ‘man met de hamer’ langs de kant stond of ik dacht ‘waar ben ik mee bezig’. Zo ging ik toch uiteindelijk met veerkracht steeds weer door tot de finish. En zulke momenten heb ik gelukkig nu ook (en hopelijk nog zo lang mogelijk) als de pechvogel luid staat te kwetteren aan de keukentafel: veerkracht.

Ʀ 2023/14