Zo kan het lopen: ‘ut geet wa’.

Mijn werkervaring is een onderdeel van mijn levenservaring. Door mijn werk ontmoette ik veel mensen voor korte of langere termijn. Dat was afhankelijk van het project dat ik onderhanden had of -voordat ik als zelfstandig professional werkte- de functie die ik had. En dan is er nog wat vrijwilligerswerk geweest dat ook de nodige levenservaring geeft.

Mijn intentie enige jaren geleden om op deze site wat te gaan schrijven over die werkervaringen is jarenlang onder gesneeuwd door de vele andere activiteiten, drukke projecten en andere prioriteiten die ik stelde. Spijt van? Nee, dat heb ik niet. Ik heb steeds bewust keuzes gemaakt op basis van de afwegingen van dat moment. ‘First things first’ zogezegd. En er ging en gaat ook maar 24 uur in een dag. Ik hoefde overigens hier geen blogs te schrijven voor nieuwe opdrachten. Ik lette ook niet zo op website statistieken. Ik had wel andere dingen te doen. Op een of andere manier kwamen de verzoeken via via vanzelf bij mij.

Belangrijkste factor was toch wel om met plezier mijn werk goed te doen, het gevraagde resultaat op te leveren en me aan de afspraken te houden; of daarover op een eerlijke manier in gesprek gaan als het toch anders loopt. Gekscherend zei ik dan wel eens tegen een opdrachtgever ‘het onmogelijke doen we direct, wonderen duren bij mij iets langer’ als het even anders ging dan gedacht. Ook dat kan namelijk. En zo loopt het dan nu ook anders bij mij met die werkervaringen. En dat brengt me bij de keuze om toch eens wat aan blogs te gaan werken. Schrijven vind ik leuk, er borrelen vaak genoeg ideeën in mijn hoofd op om wat over te schrijven en ik heb er meer tijd voor. Zo kan het lopen en zo gaat dat.

Dat doet me denken aan een Twents woordgrapje (niet zelf bedacht en mijn dialect klopt vast niet).
Vraagt de ene boer aan de andere:
‘Hoe geet met ‘t peerd?’
‘Peerd geet niet, ’n peerd löpt.’
‘Mmm en hoe löpt peerd dan?’
‘Oh, ut geet wa.’

Ʀ 2022/50